اکونومیست فارسی

ترجمه اخبار انگلیسی و مقالات مجله The Economist در سایت اکونومیست فارسی

ابراهیم رئیسی با رویارویی ایران و غرب روی کار می آید

  • فاضل احمدزاده
  • سه شنبه ۱۹ مرداد ۰۰
  • ۰۰:۴۵

ابراهیم رئیسی با رویارویی ایران و غرب روی کار می آید

دریافت

خبر the Economist در مورد آغاز بکار دولت ابراهیم رئیسی و بحران های پیش روی او را در اکونومیست فارسی ترجمه کرده ایم.

رئیس جمهور جدید ایران با بحران حمله به کشتییرانی مورد استقبال قرار گرفت. اما ممکن است او ناراحت این موضوع نباشد

ابراهیم رئیسی در اولین روز آغاز به کار دو مرحله ای خود، در سوم آگوست (12 مرداد) از اینکه محدودیت های کووید -19 اجازه نداد دست مراد خود ، آیت الله علی خامنه ای را ببوسد، اظهار تاسف کرد. اما هیچ تردیدی در پیوند آقای رئیسی ، رئیس جمهور جدید ایران و آقای خامنه ای ، رهبر ایرانجود نداشت. هر دو نفر روحانیون تندرویی هستند که به جهان و به ویژه غرب با شک و تردید نگاه می کنند. آقای خامنه ای در آستانه این مراسم گفت: "اعتماد به غرب نتیجه ای در بر ندارد."

برخی در ایران ممکن است برای رویارویی فشار بیاورند. در 29 ژوئیه ، درست چند روز قبل از آغاز به کار دولت ، یک هواپیمای بدون سرنشین مملو از مواد منفجره به سمت MV Mercer Street ، یک نفتکش نفتی در سواحل عمان که توسط یک شرکت متعلق به اسرائیل اداره می شد ، پرواز کرد. دو خدمه ، یک انگلیسی و یک رومانیایی کشته شدند. آمریکا ، بریتانیا ، اسرائیل و رومانی ایران را، که دخالت خود را رد کرد، مقصر می دانند. سعید خطیب زاده ، سخنگوی وزارت خارجه ایران ، اسرائیل را به ایجاد "بی ثباتی ، وحشت و خشونت" متهم کرد و هشدار داد که "هر کس باد بکارد ، گردباد را درو خواهد کرد".

دریافت

سپس ، در سوم آگوست ، حادثه دیگری در آبهای نزدیک ایران رخ داد (نقشه را ببینید). افراد مسلح سوار کشتی تانکر حامل قیر MV Asphalt Princess شدند، و آن را به سمت ایران می بردند و پس از آنکه خدمه موتورها را خراب کردند، پس از حدود 15 ساعت ، از کشتی پیاده شدند. بنابر ضبط ارتباطات بین کشتی و گارد ساحلی امارات توسط آرگوس مدیا ، یک شرکت اطلاعات انرژی ، خدمه می گویند مهاجمان ایرانی بودند. ایران دخالت خود را رد کرد. مالکیت آسفالت پرنسس متعلق به شرکتی در دبی است که دو سال پیش کشتی دیگری توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ، قوی ترین نیروی نظامی ایران، ربوده شده بود.

ایران و وابستگانش در سال های اخیر با آمریکا ، عربستان سعودی و امارات متحده عربی تبادل حملات داشته اند. سایه جنگ بین ایران و اسرائیل نیز تشدید شده است. چندین کشتی مورد حمله قرار گرفته اند و هر طرف، طرف دیگر را مقصر می داند. اسرائیل مواضع ایران در سوریه را مورد حمله قرار داده و متهم است که به مردم و تأسیسات در ایران، گاهی اوقات با سلاح های سایبری، حمله کرده است. یک حمله در اوایل سال جاری به مجتمع اصلی غنی سازی اورانیوم ایران ، در نطنز ، با استفاده از مواد منفجره کار گذاشته شده ، خسارت قابل توجهی وارد کرد.

اگر سپاه پاسداران پشت حملات به کشتیرانی باشد ، جای تعجب نخواهد بود. عملکرد آن مبهم است ، اما به نظر می رسد اغلب سیاستی مغایر با دولت منتخب ضعیف را دنبال می کند. یا حداقل این رابطه را زمانی که حسن روحانی (شخصی عملگرا که تلاش برای ارتباط با غرب داشت ) هنوز رئیس جمهور بود، داشت. (او پس از دو دوره متوالی، رئیس جمهوری را به آقای رئیسی سپرد). در شرایطی که تندروها اکنون کنترل کل دولت را در دست دارند ، باید تنش کمتری ایجاد شود. محمد مرندی ، فرد دانشگاهی که از نزدیکان سپاه است می گوید: "در دولت جدید ، ایران بسیار قاطع تر خواهد بود."

همه اینها تلاش برای احیای توافق هسته ای امضا شده در سال 2015 توسط ایران و شش قدرت جهانی را پیچیده می کند. این توافقنامه که برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) نامیده می شد ، باعث می شد که ایران برنامه هسته ای خود را محدود کرده و در ازای لغو برخی از تحریم های بین المللی با بازرسی های دقیق موافقت کند. اما در سال 2018 ، در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ ، آمریکا این توافق را کنار گذاشت. در واکنش ، ایران شروع به نقض بخش هایی از آن کرد.

رئیس جمهور جو بایدن وعده داده است که اگر ایران به تعهدات خود بازگردد ، به توافق باز می گردد. آقای رئیسی در سخنرانی خود در 3 آگوست گفت که دولتش برای لغو تحریم های "ظالمانه" اعمال شده توسط آمریکا اقداماتی را انجام خواهد داد. اما ششمین دور مذاکرات غیرمستقیم برای احیای برجام در ماه ژوئن به پایان رسید. هنوز تاریخی برای از سرگیری مذاکرات تعیین نشده است. در همین حال ، ایران به گسترش فعالیت های هسته ای خود ادامه داده است. ایران غنی سازی اورانیوم فراتر از سطوح مورد نیاز برای استفاده غیرنظامی را انجام می دهد و همکاری با بازرسان را به شدت محدود کرده است.

بریتانیا اعتراضات خود را بر سر مرسر استریت در سازمان ملل متحد افزایش می دهد. دومینیک راب وزیر امور خارجه این کشور گفت: "انگلیس با شرکای بین المللی ما در حال پاسخگویی هماهنگ به این حمله غیرقابل قبول است." ژنرال سر نیک کارتر ، ارشدترین افسر نظامی گفت: "در نهایت ، ما باید بازدارندگی را بازگردانیم."
با این حال ، آمریکا و بریتانیا ممکن است بخواهند هر گونه پاسخی را برای زنده نگه داشتن مذاکرات برجام محدود کنند. رهبران اسرائیل ، هرگز طرفدار توافق هسته ای نیستند ، ممکن است اقدامات شدیدتری را ترجیح دهند. آموس یدلین ، رئیس سابق اطلاعات ارتش رژیم صهیونیستی می گوید: "این بار قیمت بالا می رود."

 

لیست مطالب اکونومیست فارسی

مترجم و مدرس: فاضل احمدزاده

 

Ebrahim Raisi takes office, as Iran and the West face off

Iran’s new president is greeted with a crisis over attacks on shipping. But he may not mind

ON THE FIRST day of his two-part inauguration on August 3rd, Ebrahim Raisi regretted that he could not kiss the hand of his mentor, Ayatollah Ali Khamenei, owing to covid-19 restrictions. But there was no doubting the bond between Mr Raisi, Iran’s new president, and Mr Khamenei, its supreme leader. Both men are hardline clerics who view the world, and the West in particular, with suspicion. “Trusting the West does not yield results,” said Mr Khamenei in the run-up to the ceremony.
Some in Iran may be pushing for confrontation. On July 29th, just days before the inauguration, a drone laden with explosives was flown into the MV Mercer Street, an oil tanker off the coast of Oman managed by an Israeli-owned firm. Two crew members, a Briton and a Romanian, were killed. America, Britain, Israel and Romania blamed Iran, which denied involvement. Saeed Khatibzadeh, an Iranian foreign-ministry spokesman, accused Israel of creating “instability, terror and violence” and warned that “whoever sows the wind shall reap the whirlwind”.

Then, on August 3rd, came another incident in nearby waters (see map). Gunmen boarded a bitumen tanker, the MV Asphalt Princess, and sailed it towards Iran before disembarking some 15 hours later, after the crew reportedly sabotaged the engines. The crew said the assailants were Iranians, according to recordings of communications between the ship and the Emirati coastguard heard by Argus Media, an energy-information firm. Iran denied involvement. The Asphalt Princess is owned by a firm in Dubai that had another vessel hijacked two years ago by the Islamic Revolutionary Guard Corps (IRGC), Iran’s most powerful military force.

Iran and its proxies have exchanged attacks with America, Saudi Arabia and the United Arab Emirates in recent years. A shadow war between Iran and Israel has also been escalating. Several vessels have been attacked, with each side blaming the other. Israel has struck Iranian positions in Syria and is accused of attacking people and facilities in Iran, sometimes with cyber-weapons. An attack earlier this year on Iran’s main uranium-enrichment complex, in Natanz, using planted explosives, did significant damage.

If the IRGC is behind the attacks on shipping, it will come as no surprise. Its workings are murky, but it often seems to pursue a policy at odds with that of the weak elected government. Or at least, it did when Hassan Rouhani, a pragmatist who reached out to the West, was still president (he handed over to Mr Raisi after the maximum two consecutive terms). With hardliners now in control of the entire government, there should be less tension. “Under the new administration, Iran will be much more assertive,” says Mohammad Marandi, an academic who is close to the IRGC.

All of this complicates efforts to revive the nuclear deal signed in 2015 by Iran and six world powers. That agreement, called the Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA), had Iran curb its nuclear programme and agree to rigorous inspections in return for the lifting of some international sanctions. But in 2018, during the presidency of Donald Trump, America abandoned the deal. In response, Iran began breaking parts of it.

President Joe Biden has promised to return to the deal if Iran comes back into compliance. In an address on August 3rd Mr Raisi said his government would take steps to lift the “tyrannical” sanctions imposed by America. But a sixth round of indirect negotiations to revive the JCPOA ended in June. There is no date set for the resumption of talks. Iran, meanwhile, has continued to expand its nuclear activity. It is enriching uranium beyond the levels required for civilian use and it has sharply curbed co-operation with inspectors.

Britain will raise the strike on the Mercer Street at the UN. “The UK is working with our international partners on a concerted response to this unacceptable attack,” said Dominic Raab, its foreign secretary. “Ultimately, we have got to restore deterrence,” said General Sir Nick Carter, its most senior military officer.

Still, America and Britain may want to limit any response in order to keep the JCPOA talks alive. Israel’s leaders, never fans of the nuclear deal, may prefer more forceful action. “This time the price is going up,” says Amos Yadlin, a former head of Israeli military intelligence.

 

دانشمندان به سرعت به کووید-19 واکنش نشان دادند. اما دفعه بعد آنها باید حتی سریعتر باشند

  • فاضل احمدزاده
  • جمعه ۱۵ مرداد ۰۰
  • ۱۳:۰۳

دانشمندان به سرعت به کووید-19 واکنش نشان دادند. اما دفعه بعد آنها باید حتی سریعتر باشند

 

خبر جدید سایت The Economist در مورد پیش بینی ها از ظهور ویروس های خطرناک مانند کرونا را در اکونومیست فارسی ترجمه کرده ایم.

 

تحقیقات جدید نشان می دهد واکسیناسیون انبوه می تواند سریعتر افزایش یابد.

عوامل بیماری زای جدید از محیط های پیچیده و غیرقابل پیش بینی دائما در حال ظهور هستند. هر چند که چشم انداز وحشتناک به نظر می رسد ، یک بیماری جدید ممکن است در حال حاضر در حال شروع شدن باشد.

با این وجود همه گیری کووید-19 مجموعه جدیدی از ابزارهای بیوشیمیایی و محاسباتی را برجسته کرده است که تکامل ویروس را پیش بینی می کنند. ⁠

با مسلح شدن تولید کنندگان به یادگیری ماشین ، می توانند انبارهای واکسن و درمان را قبل از جهش و گسترش عوامل بیماری زا آماده کنند.

 

Scientists responded rapidly to covid-19. Next time they should be even faster.⁠

New research suggests mass vaccination can be scaled up more quickly.


New pathogens are emerging from complex, unpredictable environments all the time. As dreadful as the prospect sounds, a fresh disease could be about to take off right now.⁠

Yet the covid-19 pandemic has seen a new set of biochemical and computational tools come to the fore in predicting the evolution of the virus. ⁠

Armed with machine learning, manufacturers could prepare stockpiles of vaccines and therapies before pathogens have mutated and spread.⁠

 

لیست مطالب اکونومیست فارسی

مترجم و مدرس: فاضل احمدزاده

 

آیا آمریکا با کندی رشد اقتصادی روبرو است؟

  • فاضل احمدزاده
  • شنبه ۲ مرداد ۰۰
  • ۱۰:۲۶

آیا آمریکا با کندی رشد اقتصادی روبرو است؟

 

در روز های اخیر، واریانت دلتای کرونا ویروس، مردم جهان را به شدت نگران کرده است. این نگرانی وقتی بیشتر شد که افرادی که واکسن کرونا هم تزریق کرده اند، با خطر ابتلای مجدد به این ویروس مواجه هستند.

سایت Economist خبری را در ارتباط با نگرانی ها از کند شدن رشد اقتصادی آمریکا و جهان منتشر کرده که در اکونومیست فارسی ترجمه شده است.

واریانت یا سویه دلتا تا به الان بزرگترین ریسک برای اقتصاد آمریکا است

اجتناب ناپذیر بود که با بهبود اقتصاد بعد از وضعیت همه گیری (پاندمی) ، رشد سریع و سرسام آور اقتصادی جهان کند شود. اخیراً ، سرمایه گذاران نگران چیز بدتری هستند: اینکه اقتصاد آمریکا ، که منجر به بازگشت کشورهای ثروتمند شده است، می تواند به شدت کاهش یابد. علاوه بر تنگناهای تأمین و خروج محرک های اقتصادی ، این کشور مانند بسیاری از کشورهای دیگر اکنون با واریانت های فوق عفونی دلتا روبرو شده است. کاهش سرعت دردناک اقتصادی هنوز غیر محتمل است. اما شیوع مجدد ویروس بزرگترین خطر از بین این سه خطر (1. تنگاناهای تامین 2. خروج محرک های اقتصادی 3. واریانت دلتا کرونا) است.

برای دیدن اینکه چگونه جدیدترین امواج ویروس کرونا در کشورهای ثروتمند به وجود می آیند ، در نظر بگیرید که در 20 جولای آمریکا در میانگین متحرک هفت روز (MA 7 Days ) 112 مورد جدید را به ازای هر یک میلیون نفر گزارش کرده است. انگلیس وضعیت مشابهی را با میزان بالاتری از واکسیناسیون ، محدودیت های بیشتر و شیوع مرگبار گذشته ، در اواسط ماه ژوئن قبل از شروع دلتا داشت. اکنون انگلیس 699 مورد در هر میلیون نفر دارد که پنجمین میزان مبتلایان در جهان است.

پیامدهای اقتصادی این امر به نحوه واکنش سیاست گذاران و مصرف کنندگان بستگی خواهد داشت. ⁠

برای ادامه بهبود اقتصادی ، مردم باید مایل باشند با دیگران کار و زندگی کنند و به نوعی در جامعه مخلوط شوند. با این حال این دقیقاً همان چیزی است که سویه دلتا به آن اجازه نمی دهد - حتی اگر واکسن ها نیاز به بازگشت به اقدامات سختگیرانه را از بین ببرند ، مصرف کنندگان ممکن است بیش از حد نگران و مضطرب باشند که بخواهند به بارها و رستوران ها برگردند.

 


لیست مطالب اکونومیست فارسی

مترجم و مدرس: فاضل احمدزاده

آموزش انگلیسی تجاری

 

ورزشکاران با نژادهای متنوع بازتاب تحولات گسترده تری در جامعه ژاپن هستند

  • فاضل احمدزاده
  • جمعه ۱ مرداد ۰۰
  • ۲۰:۴۲

ورزشکاران با نژادهای متنوع بازتاب تحولات گسترده تری در جامعه ژاپن هستند

خبر جدید سایت Economist در رابطه یا اختلاط نژادی یا چند رگه بودن در ژاپن است که جناح سنتی را اذیت می کند. جناح راست ژاپن معتقد به نژاد همگن تمام ژاپنی هستند.

ترجمه این خبر را در اکونومیست فارسی بخوانید.

هاچیمورا روی که مادری ژاپنی و پدری بنینی دارد (کشور بنین واقع در آفریقای غربی است) ، برای حمل پرچم تیم ژاپن در المپیک انتخاب شده است. ⁠

این چند رگه بودن یا چند نژادی در ژاپن ، جایی که ایده همگنی نژادی مدتهاست تأثیر بالایی دارد ، برخی از افراد راست گرا را اذیت می کند.

اما تصویر ژاپن به عنوان یک کشور نژاد همگن همیشه یک افسانه بوده است و این روزها سخت تر می شود این تصویر نژاد همگن را حفظ کرد. حداقل 10٪ از افراد 20 تا 29 ساله در توکیو متولد خارجی هستند.

در ژاپن خارجیان بیش از هر زمان دیگری در تاریخ پس از جنگ وجود دارند.

آقای هاچیمورا بخشی از گروهی از ورزشکاران برجسته با نژاد مختلط است که کشور را مجبور می کنند تا به تنوع نژادی خود فکر کند.

 

 

لیست مطالب اکونومیست فارسی

مترجم و مدرس: فاضل احمدزاده

 

یک سیستم جدید و سبز تهویه هوا که بدون گازهای ناخوشایند کار می کند

  • فاضل احمدزاده
  • جمعه ۱ مرداد ۰۰
  • ۱۲:۰۶

یک سیستم جدید و سبز تهویه هوا که بدون گازهای ناخوشایند کار می کند

 

مطلب جدید سایت Economist در ارتباط با ساخت دستگاه های تهویه هوا که دوست دار محیط زیست هستند و می توانند آینده زمین را تغییر دهند.

این مطلب در وبلاگ اکونومیست فارسی ترجمه شده است.

در یک جهان در حال گرم شدن، سیستم تهویه هوا به خنک ماندن کمک می کند. اما انجام این کار کره زمین را نیز تهدید می کند. در بیشتر سیستم های تهویه مطبوع از گازهای مبرد به نام هیدروفلوئورکربن (HFC) استفاده می شود. گرچه اینها لایه ازن زمین را به طریقی که فلوروکربنهایی تخریب می کردند و در اواسط دهه 1990 جایگزین شده اند ، تخریب نمی کنند ، اما صدها برابر موثرتر از گاز دی اکسید کربن در به محفوظ کردن گرما هستند. گازهای گلخانه ای کم قدرت اکنون به عنوان مبرد به تدریج در حال ورود هستند ، اما اینها خود مشکلاتی دارند. این گازها ممکن است گران باشند و برخی نیز قابل اشتعال هستند.

مدت هاست که محققان به دنبال راه هایی برای تولید سیستم های خنک کننده هستند که بدون این گازهای دردسرساز کارکنند ، اما هیچکدام از آنها به جایگزینی کامل نزدیک نشده اند شرکت Exergyn، مستقر در دوبلین، نوع جدیدی از تهویه مطبوع را ایجاد کرده است که نه تنها از HFC استفاده نمی کند ، بلکه از مزایای داشتن قطعات متحرک در هسته آن بهره می برد.

به زودی خنک کردن خانه، بدون آسیب رساندن به کره زمین، میسر می شود.


علاوه بر اینکه این دستگاه ها سازگار با محیط زیست هستند ، قیمت آنها 30 تا 40 درصد ارزان تر و راه اندازی آنها نیز ارزان است.

 

لیست مطالب اکونومیست فارسی

مترجم و مدرس: فاضل احمدزاده

 

آیا ماین کردن بیت کوین در چین تمام شده یا برای مدتی به تعویق افتاده؟

  • فاضل احمدزاده
  • سه شنبه ۲۲ تیر ۰۰
  • ۱۰:۲۵

آیا ماین کردن بیت کوین در چین تمام شده یا برای مدتی به تعویق افتاده؟

در این مطلب از سایت اکونومیست، نویسنده در انتها تردیدی ایجاد کرده که آیا کار استخر های ماینرهای بزرگ چینی تمام شده است یا آنها در حال برنامه ریزی دیگری هستند.

ترجمه این خبر تحلیلی را در اکونومیست فارسی بخوانید.

 

در اعماق روستاهای چین ، استخراج کنندگان بیت کوین مشغول جمع کردن وسایل خود هستند

 

سخت گیری دولت بسیاری از ماینرها را مجبور کرده است که دستگاه های خود را خاموش کنند.

 

کوههای هنگدوان در استان سیچوان چین مملو از ساختمانهایی است که تا همین اواخر در آن قفسه به قفسه رایانه های تخصصی قرار داشت. ⁠

دستگاه های آنها برای "استخراج" مورد استفاده قرار می گرفتند ، یک فرآیندی شامل اعتبار سنجی معاملات انجام شده در بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال با حل معماهای رمزنگاری است. در عوض ، آنها سکه های تازه تولید شده دریافت می کردند.

 

دولت چین به استخرهای ماینرها دستور داد کامپیوترها را بردارند و ساختمانهای مرتبط با آنها را یک شبه تخریب کنند و نیمی از ماینرهای ارز دیجیتال در جهان را خاموش کنند. ⁠⁠

 

اما در سراسر سیچوان ، طرفداران چرخش دستگاه ها را متوقف کرده اند. در ماه می ، یک کمیته دولتی که وظیفه ارتقا ثبات مالی را بر عهده داشت قول داد که استخراج بیت کوین را متوقف کند. ظرف چند هفته مقامات چهار منطقه اصلی استخراج - مغولستان داخلی ، سیچوان ، سین کیانگ و یوننان - دستور تعطیلی پروژه های محلی را صادر کردند. از ساکنان مغولستان داخلی خواسته شد تا با یک خط تماس تلفنی تماس بگیرند تا هر کسی که ممنوعیت را لغو کند ، گزارش دهند. در مناطقی از سیچوان ، به استخراج کنندگان دستور داده شد که کامپیوترها را خاموش کنند و ساختمانهای آنها را یک شبه تخریب کنند. تأمین کنندگان برق اکثر آنها را قطع کردند.

 

این فشار و سختگیری تأثیر جهانی داشته است - اما برخی از استخراج کنندگان بزرگ راه هایی برای فرار از آن پیدا کرده اند.

لیست مطالب اکونومیست فارسی

مترجم و مدرس: فاضل احمدزاده

 

Deep in rural China, bitcoin miners are packing up

A government clampdown has forced most of them offline

The Hengduan mountains in China's Sichuan province are dotted with buildings which, until recently, housed rack upon rack of specialised computers. ⁠

⁠Their machines were used for “mining”, a process that involves validating transactions conducted in bitcoin and other digital currencies by solving cryptographic puzzles. In return, they received newly minted coins.⁠

But the miners were ordered by the Chinese government to clear out computers and demolish buildings housing them overnight, shutting down half the world's miners of digital currency.

But across Sichuan, the fans have stopped whirring. In May, a government committee tasked with promoting financial stability vowed to put a stop to bitcoin mining. Within weeks the authorities in four main mining regions—Inner Mongolia, Sichuan, Xinjiang and Yunnan—ordered the closure of local projects. Residents of Inner Mongolia were urged to call a hotline to report anyone flouting the ban. In parts of Sichuan, miners were ordered to clear out computers and demolish buildings housing them overnight. Power suppliers pulled the plug on most of them.

The clampdown has had a global impact—but some big miners have found ways to evade it.

 

باخت انگلیس به ایتالیا و حواشی پس از آن در اکونومیست فارسی

  • فاضل احمدزاده
  • دوشنبه ۲۱ تیر ۰۰
  • ۱۹:۳۴

باخت انگلیس به ایتالیا و حواشی پس از آن در اکونومیست فارسی

 

سایت اکونومیست در این خبر، به حواشی و اخبار پیرامون باخت انگلیس به ایتالیا در مسابقات یورو 2020 پرداخته است.

 

ترجمه این خبر را در اکونومیست فارسی بخوانید.

 

انگلیس یک مسابقه فوتبال را می بازد. یک ملت عزادار می شود

 

شیرها و اسب های تک شاخ

 

چرا این کشور اینقدر به یک بازی اهمیت می داد؟

 

دیروز پس از دو ساعت فوتبال برابر ایتالیا ، تیم فوتبال انگلیس موفق به کسب قهرمانی نشد و در نهایت به یک فینال رسید. برای بدتر شدن اوضاع ، این تیم بازهم در ضربات پنالتی شکست خورد ، که باعث شد اعصاب ها خرد شوند و امید هوادارانش ناکام گذاشته شوند. بازیکنانی که پنالتی ها را از دست دادند ، به صورت آنلاین با پرخاش های ناخوشایند مواجه شدند.

 

واکنش ها بیش از حد به نظر می رسد. از این گذشته ، انگلیسی ها به عقل سلیم و فروتنی خود افتخار می کنند. با این وجود ، هنگامی که یک ملت متواضع دور هم جمع می شوند ، گهگاه مستعد کشمکش های دیوانه وار هستند ، و به نظر می رسد فقط یک موضوع گفتگو وجود دارد ، از غذاخوری های قاشق چرب گرفته تا رستوران های با ستاره میشلن.

 

این اولین باری بود که انگلیس از سال 1966 به فینال می رسید

 

در انگلیس گرد هم آمدن در کنار یک تیم فوتبال شایسته متشکل از افراد شایسته و تحت هدایت یک مدیر شایسته ، چیزهای زیادی برای جشن گرفتن وجود داشت. اما جای نگرانی زیادی نیز وجود دارد.

 

به ویژه هنگامی که میهن پرستی شاد انگلیسی به بیگانه هراسی آتاویستی زشتی تبدیل شود ، از بی ادبی – هو کردن سرود ملی ایتالیا در فینال - تا خشونت بی خرد و نژادپرستی آنلاین و نادرست. ⁠

 

اما برای لحظه ای کوتاه ، این مسابقات متفاوت به نظر می رسید.

 

لیست مطالب اکونومیست فارسی

مترجم و مدرس: فاضل احمدزاده

 

England loses a football match; a nation mourns

The lions and the unicorns

Why did the country care so much about a game?

After two hours of football against Italy yesterday, England’s football team failed to win a tournament, having at last got to a final.⁠ To make matters worse, it lost—again—in a penalty shoot-out, shredding the nerves and dashing the hopes of its fans. The players who missed penalties suffered sickening abuse online.

The reactions seem excessive. After all, the English pride themselves on their down-to-earth common sense. Yet they are prone to occasional bouts of a kind of delirium, when a fractious nation comes together, and it seems there is only one topic of conversation, from greasy-spoon eateries to Michelin-starred restaurants.

It was the first time that England had made it to the finals since 1966.⁠

There was much to celebrate in England coming-together around a decent football team made up of decent people and led by a decent manager. But there is also much to worry about.⁠

Especially when the cheerful English patriotism turned into ugly atavistic xenophobia, ranging from the rude—the booing of Italy’s national anthem at the final—to the mindlessly violent to the vicious online racism.⁠

But for a brief moment, this tournament seemed different.

 

خبر اکونومیست فارسی درباره افزایش شکاف ثروت به دلیل وجود کرونا ویروس

  • فاضل احمدزاده
  • يكشنبه ۲۰ تیر ۰۰
  • ۲۰:۰۵

خبر اکونومیست فارسی درباره افزایش شکاف ثروت به دلیل وجود کرونا ویروس

 

سایت اکونومیست در این مقاله خود به بحث مربوط به شکاف ثروت و اختلاف طبقاتی به دلیل وجود پاندمی یا همه گیری کرونا ویروس پرداخته است.

این مقاله در اکونومیست فارسی ترجمه شده است.

 

همه گیری شکاف ثروت را افزایش داده است. آیا باید بانک های مرکزی را مقصر دانست؟

 

بسیاری از بانک های مرکزی از تأثیر سیاست های خود ابراز ناراحتی می کنند.

 

ویروس کووید-19 نابرابری را عمیق تر کرده و شکاف ثروت را افزایش داده است. ⁠

 

بر اساس گزارشی که Credit Suisse منتشر کرده است ، در میان همه بدبختی ها و مرگ و میر ، تعداد میلیونرها در سال گذشته 5.2 میلیون نفر افزایش یافته و به بیش از 56 میلیون نفر رسیده است.

 

ثروتمندان عمدتا از بانک های مرکزی بدلیل خوش شانسی سال گذشته شان تشکر می کنند: با کاهش نرخ بهره و جمع آوری دارایی ، اینها به قیمت سهام ، دارایی و اوراق بهادار کمک می کنند.

 

بانک های مرکزی با نقشی که در راحتی افراد مرفه بازی کرده اند کاملاً آسوده نیستند. اما آنها برای تساوی در توزیع درآمد و ثروت چه کاری می توانند انجام دهند؟ ⁠

 

بحران مالی جهانی 2009-2007 از نظر اجتماعی و همچنین از نظر اقتصادی مخرب بود. این بحران حداقل این درایت را داشت که درد مالی را بین فقیر و غنی گسترش دهد. سهم ثروت جهانی که در اختیار "یک درصد" خواص است در واقع در سال 2008 کاهش یافت.

 

همه گیری متفاوت بوده است. آن یک درصد خواص سهم ثروت خود را به 45 درصد افزایش دادند که یک درصد بیش از سال 2019 است.

 

The pandemic has widened the wealth gap. Should central banks be blamed?

Many are expressing unease at the effects of their policies.

Covid-19 has deepened inequality and widened the wealth gap.

Amid all the misery and mortality, the number of millionaires rose last year by 5.2m to over 56m, according a report published by Credit Suisse.⁠

The wealthy largely have central banks to thank for their good fortune last year: by slashing interest rates and amassing assets, these helped the price of shares, property and bonds rebound.⁠

Central banks are not entirely at ease with the role they have played in comforting the comfortable. But what can they do to even out the distribution of income and wealth? ⁠

THE GLOBAL financial crisis of 2007-09 was socially divisive as well as economically destructive. That crisis at least had the tact to spread financial pain across the rich as well as the poor, however. The share of global wealth held by the top “one percent” actually fell in 2008.

The pandemic has been different. The one percent increased their share of wealth to 45%, a percentage point higher than in 2019.

 

لغات مهم این خبر برای ریدینگ آیلتس و رایتینگ آیلتس:

  • has widened the wealth gap
  • expressing unease at the effects of their policies
  • has deepened inequality
  • Amid all the misery and mortality
  • amassing assets
  • financial crisis of 2007-09 was socially divisive as well as economically destructive

 

مترجم و مدرس: فاضل احمدزاده

 

اگر هکرهای زیستی، خودشان را از طریق mRNA به بدن ما تزریق کنند چه می شود؟

  • فاضل احمدزاده
  • شنبه ۱۹ تیر ۰۰
  • ۱۰:۴۴

اگر هکرهای زیستی، خودشان را از طریق mRNA به بدن ما تزریق کنند چه می شود؟

سایت اکونومیست در بخش خبری خود با عنوان "چه میشد اگر" یک فرضیه ای را مطرح کرده که شاید بایوهکر ها با استفاده از طریق واکسن کرونا و mRNA بدن ما را هک می‌کنند و از طریق در آینده می توانند انسان ها را به کنترل خود درآورند.

 

 

این خبر بسیار چالش برانگیز بوده و افراد بسیاری را نسبت به تزریق واکسن کرونا بدبین کرده است.

 

چنانکه یکی از فالوورهای اکونومیست در پیج اینستاگرام TheEconomist این کانت را گذاشته:

 

Untimely article at a critical time in the vaccine rollout when we need to raise confidence in the vaccine in order to get back to normal life globally. Unfollowed

مقاله ای بی موقع و در زمان حساس برای تزریق واکسن ، زمانی که برای بازگشت به زندگی عادی در سطح جهانی به افزایش اعتماد به واکسن نیاز داریم. آنفالو!!

 

ترجمه این خبر Economist را در ادامه در اکونومیست فارسی بخوانید

آیا به سفر در زمان علاقه دارید؟ بیایید یک سفر به سال 2029 داشته باشیم.


بله ، همه گیری تمام شده است. یکی از پیامدهای آن نشان دادن قدرت mRNA در مقیاس جهانی با استفاده از آن در واکسن های covid-19 بود. اکنون ، mRNA برای درمان سرطان ، بیماری های قلبی و اختلالات عصبی استفاده می شود.

داستان آن انقلاب پزشکی به طور گسترده ای بیان شده است. اما اکنون تصور کنید که یک داستان موازی در کنار آن در حال گسترش است: امکان استفاده از mRNA برای بهسازی خود.

شرکت کنندگان در مسابقات المپیک، دانش آموزان و مادران از جمله افرادی هستند که این فناوری را تجربه می کنند. اکنون ، گروهی از بیو هکرها آن را یک قدم جلوتر می برند.

اعضای شاهدان آزادی بیوانفورماتیک (Witnesses of Bioinformatic) ، یک گروه حقوق-بایوهکینگ، درخواست دارند که حق تغییر بیولوژی خود را داشته باشند. یک سناریوی خیالی از سال 2029.

 

لیست اخبار اکونومیست فارسی

برای تهیه متن انگلیسی این خبر، پیام دهید.

 

توافق هسته ای ایران و آمریکا آیا احیا شدنی است؟

  • فاضل احمدزاده
  • سه شنبه ۱۵ تیر ۰۰
  • ۲۰:۵۶

توافق هسته ای ایران و آمریکا آیا احیا شدنی است؟

خبر اکونومیست در رابطه با توافق هسته ای ایران و آمریکا، بسیار هائز اهمیت و حاوی نکات مهمی است.

 

 

در این پست از اکونومیست فارسی سعی میکنم ترجمه کامل این خبر را قرار دهم چرا که برای تصمیم گیری ها آینده ما مهم هست.

لغات مهم این خبر را می توانید در انتهای این پست بخوانید.

همچنین لیست مطالب اکونومیست فارسی را می توانید از اینجا ببینید.

 

متن انگلیسی خبر اکونومیست به همراه ترجمه فارسی

 

آیا آمریکا و ایران می توانند توافق هسته ای خود را احیا کنند؟

 

 

آمریکا و ایران - به طور غیرمستقیم ، از طریق انگلیس ، چین ، فرانسه ، آلمان ، روسیه و اتحادیه اروپا - در حال بحث در مورد چگونگی احیای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) هستند.

 

 

این توافق نامه در سال 2015 امضا شد اما پس از سه سال توسط رئیس جمهور دونالد ترامپ متوقف شد.

 

 

در پاسخ به تحریم های آمریکا ، ایران با آزمایش سانتریفیوژهای پیشرفته و جمع آوری اورانیوم غنی شده ، در میان سایر مراحل پیش بینی شده ، به طور پیوسته مقررات مربوط به فعالیت هسته ای را نقض کرده است.

 

 

در طول یک سال گذشته ، آمریکا و ایران هرکدام گفته اند که در صورت انجام توافق، دیگری نیز حاضر به بازگشت به مفاد توافق اصلی هستند. ⁠

 

 

اما موانعی وجود دارد.

 

 

گفته می شود که توافق نزدیک است ، اما موانع زیادی وجود دارد.

 

گرند هتل در Ringstrasse وین ، بلوار زیبای شهر ، یک مکان عالی برای دیپلماسی هسته ای است. این محل فقط محیط مجلل یا میزان نامحدود قهوه نیست. این هتل همچنین به مدت 22 سال مقر آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) ، ناظر هسته ای جهان بود. با این حال دیپلمات هایی که از ماه آوریل ، برای آخرین بار در 20 ژوئن ، برای شش دور گفتگو در آنجا جمع شده اند ، تاکنون اقبال کمی داشته اند. و ممکن است زمان کم بیاید.

 

The IAEA estimated in May that Iran had produced over 3,000kg of uranium enriched up to 5% purity (see chart), enough for several bombs if enriched further. Over 70kg is now also enriched to over 20%, which is most of the way to weapons-grade.

آژانس بین المللی انرژی هسته ای در ماه مه تخمین زد که ایران بیش از 3000 کیلوگرم اورانیوم غنی شده تا خلوص 5٪ تولید کرده است (نمودار را ببینید) ، در صورت غنی سازی بیشتر برای چندین بمب کافی است. بیش از 70 کیلوگرم در حال حاضر نیز به بیش از 20 درصد غنی شده است که بیشتر راه رسیدن به سطح سلاح طی شده است.

 

 

در طول یک سال گذشته ، آمریکا و ایران هرکدام گفته اند که اگر طرف مقابل نیز این کار را انجام دهد ، مایلند به شرایط توافق اصلی بازگردند. معاون وزیر امور خارجه ایران پس از آخرین دور گفت: "ما فکر می کنیم تقریباً تمام اسناد توافق نامه آماده است." نماینده اتحادیه اروپا در سازمان ملل متحد در تاریخ 30 ژوئن ، "سطح جدیدی از خوش بینی" وجود دارد. وزارت خارجه روسیه معتقد است که ممکن است یک معامله تا 14 ژوئیه ، ششمین سالگرد برجام، انجام شود. و اما بازگرداندن شرایط اصلی به آسانی به نظر نمی رسد ، زیرا از زمان اولین توافق ، شرایط بسیار تغییر کرده است.

 

اینکه ایران در بحبوحه یک انتقال سیاسی است به وضعیت کمکی نمی کند. ابراهیم رئیسی ، یک ملی گرای تندرو ، پس از انتخابات دستکاری شده در ماه گذشته ، قرار است در تاریخ 3 آگوست جای حسن روحانی ، مصلحت گرا را به عنوان رئیس جمهور بگیرد. خصومت آقای رئیسی و اطرافیان او، نسبت به دولت فعلی، با آمریکا و غرب بیشتر است. این بدان معنا نیست که یک توافق غیر ممکن است – همچنانکه قبلا ، یکی دیگر از تندروها ، محمود احمدی نژاد ، سلف آقای روحانی ، مذاکراتی را آغاز کرد که در نهایت منجر به برجام شد. اما انتخاب آقای رئیسی همه چیز را پیچیده می کند.

 

انیسه باصیری تبریزی از موسسه خدمات رویال یونایتد ، اندیشکده انگلیسی ، می گوید: "دولت آقای روحانی" انگیزه بسیار کمی "دارد که ماه آخر کار خود را به دیپلماسی با سراسیمگی اختصاص دهد. هرگونه پاداش سیاسی دور خواهد بود ، زیرا انتخابات بعدی - برای پارلمان ایران (مجلس) – تا سه سال دیگر اتفاق نخواهد افتاد. دکتر تبریزی می گوید و همچنین هیچ تضمینی وجود ندارد که دولت جدید هر معامله ای را که به ارث می برد به طور کامل اجرا کند.

 

سیاست داخلی ایران تنها مانع راه توافق نیست. یک مقام ارشد آمریکایی که در 24 ژوئن به طور ناشناس در برابر خبرنگاران صحبت می کرد ، هشدار داد: "ما هنوز اختلافات جدی داریم که هنوز حل نشده است." "چه این اقدامات هسته ای باشد که ایران برای بازگشت به انطباق باید انجام دهد ، چه کاهش تحریم هایی که ایالات متحده ارائه می دهد یا توالی اقدامات هر دو طرف است."

 

تعیین توالی اقدامات دیگر مانعی نیست. هر دو طرف قبول دارند که می توانند در یک سری مراحل همزمان به توافق برگردند نسبت به اینکه منتظر بمانند که دیگری ابتدا همه کارها را انجام دهد. اما چالش های دیگر همچنان باقی است.

 

ایران گفته است که از آمریکا می خواهد همه تحریم های اعمال شده توسط آقای ترامپ را لغو کند. آمریکا پاسخ می دهد که فقط تحریم هایی را که تحت مفاد برجام هستند بر می دارد. در واقع در ماه مارس ، دولت بایدن تحریم های جدیدی را علیه دو عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به دلیل نقض حقوق بشر اعمال کرد. Henry Rome از گروه اوراسیا ، مشاور ، می گوید: این انواع تحریم ها ،" از نظر اقتصادی بی اهمیت اما از نظر سیاسی بسیار حساس "، بسیار چالش برانگیز است. آنها شامل برچسب زدن آمریکا به سپاه به عنوان یک گروه تروریستی و تحریم رهبر معظم انقلاب ، فرماندهی نظامی ایران و شخص آقای رئیسی است.

 

سپس در تاریخ 30 ژوئن ، مجید تخت روانچی ، سفیر ایران در سازمان ملل متحد ، گفت که این کشور خواستار "تضمین هایی است که ... ایالات متحده بار دیگر از برجام خارج نخواهد شد" تا از ترساندن سرمایه گذاران بالقوه جلوگیری کند. مقامات آمریکایی می گویند ارائه چنین اطمینانی غیرممکن است ، مهمترین دلیل این امر این است که برجام بدون حمایت دو سوم سناتورهای آمریکا نمی تواند به پیمان لازم الاجرا تبدیل شود. جمهوری خواهان که نیمی از مجلس سنا را تشکیل می دهند ، از همان ابتدا با تلخی با این توافق مخالفت کردند. در هر صورت ، آقای ترامپ همچنین نشان داد که یک رئیس جمهور می تواند به راحتی حتی از پیمان های دیرینه خارج شود. یک مقام آمریکایی ، حتی قبل از اظهارات آقای روانچی ، گفت: "چیزی به عنوان ضمانت وجود ندارد ،" و من فکر می کنم ایران آن را می داند و ما آن را می دانیم. "


کشورهای غربی گله های خاص خود را دارند. آنها استدلال می کنند که اگرچه ایران نقض این توافق را قابل جبران و برگشت پذیر معرفی کرده است ، اما با استفاده از سانتریفیوژهای پیشرفته و تولید فلز اورانیوم (شکل جامد مورد استفاده در راکتورها یا بمب ها ، برعکس ترکیب گازی مورد استفاده در هنگام غنی سازی) دانش ارزشمند و دائمی بدست آورده است. قرار بود برجام اصلی چنین فعالیتی را به سالهای بعد موکول کند ، بنابراین پیشرفت هسته ای ایران را آهسته کند. اکنون آمریکا می خواهد که ایران موافقت کند تا مذاکرات بعدی را که نه تنها مفاد توافق را تمدید می کند - برای مثال تأخیر در تاریخی که ایران می تواند به طور قانونی سانتریفیوژهای پیشرفته را نصب کند - به تأخیر بیندازد ، بلکه موارد غیرهسته ای مانند موشک های بالستیک ایران و پشتیبانی گروه های مبارز در منطقه را پوشش دهد. آقای رئیسی می گوید موشک ها و پشتیبانی آنها از شبه نظامیان "غیرقابل مذاکره" است.

 

بن بست به طور ویژه خطرناک است زیرا ایران مصمم است که قدرت چانه زنی خود را نه تنها با گسترش مداوم فعالیت هسته ای ، و همچنین با کاهش زمان لازم برای ساخت بمب ، بلکه با تهدید به اینکه برنامه هسته ای خود را کمتر شفاف سازی می کند، افزایش دهد. در فوریه ، ایران چندین ماده سختگیرانه بازرسی برجام ، مانند نصب دوربین در سایتهای هسته ای را رد کرد ، اما بلافاصله موافقت کرد که "یک توافق فنی موقت" با آژانس بین المللی انرژی هسته ای برای حفظ برخی دسترسی ها داشته باشد.


این اقدامات برای توقف فاصله دو بار تمدید شد اما در 24 ژوئن ، چند روز پس از پایان گفتگوها در وین ، منقضی شد. دولت ایران می گوید که هنوز درباره تمدید آنها تصمیم نگرفته است - و اشاره می کند که ممکن است داده های موجود در دوربین ها را حذف کند. به نظر می رسد قصد این است که کار برای آمریکا سخت شود ، اما در عمل ایران اعتماد را از بین می برد. در تاریخ 1 جولای خبرگزاری رویترز ، گزارش داد که ایران همچنین به دلیل مشکوک به خرابکاری اسرائیل در آوریل ، دسترسی آژانس انرژی هسته ای به نطنز ، سایت اصلی غنی سازی خود را محدود کرده است.


با وجود همه صحبت های مثبتی که از وین ناشی می شود ، نگرانی در مورد میزان بالا رفتن مخاطرات نیز وجود دارد. آقای اولیانوف ، نماینده روسیه ، می گوید که تجدید تفاهم ایران و آژانس بین المللی انرژی هسته ای "... از عدم اطمینان هایی که می توانند تأثیرات منفی طولانی مدت غیرقابل توجیه داشته باشند جلوگیری می کند." مارک فیتزپاتریک ، یک دیپلمات بازنشسته آمریکایی که به رهبری سیاست منع گسترش سلاح های هسته ای برای وزارت امور خارجه کمک کرد ، صریحتر می گوید: "ایران با آتش بازی می کند."

 

Can America and Iran revive their nuclear deal?

America and Iran—indirectly, via Britain, China, France, Germany, Russia and the EU—are discussing how to revive the Joint Comprehensive Plan of Action.⁠

 

The agreement was signed in 2015 but then abandoned by President Donald Trump three years later.⁠

 

In response to American sanctions, Iran has steadily breached the deal’s provisions on nuclear activity by testing advanced centrifuges and accumulating enriched uranium, among other proscribed steps.⁠

 

Over the past year, America and Iran have each said that they are willing to return to the terms of the original deal if the other does so, too. ⁠

But there are hurdles.

An agreement is said to be close, but there are plenty of obstacles

THE GRAND HOTEL on Vienna’s Ringstrasse, the city’s elegant boulevard, is a felicitous spot for nuclear diplomacy. It is not just the opulent surroundings or the unlimited coffee. The hotel was also the headquarters of the International Atomic Energy Agency (IAEA), the world’s nuclear watchdog, for 22 years. Yet the diplomats that have gathered there for six rounds of talks since April, most recently on June 20th, have had little luck so far. And time may be running short.

Over the past year, America and Iran have each said that they are willing to return to the terms of the original deal if the other does so, too. “We think almost all the agreement documents are ready,” said Iran’s deputy foreign minister after the latest round. There is “a new level of optimism”, enthused the EU’s envoy to the UN on June 30th. Russia’s foreign ministry reckons that a deal may be done by July 14th, the JCPOA’s sixth anniversary. And yet reinstating the original terms is not as easy as it sounds, since circumstances have changed so much since the deal was first agreed.

 

It does not help that Iran is in the midst of a political transition. Ebrahim Raisi, a hardline nationalist, is due to replace Hassan Rouhani, a pragmatist, as president on August 3rd, following a rigged election last month. Mr Raisi and those around him are more hostile to America and the West than the current government. That does not mean a deal is impossible—it was, after all, another hardliner, Mahmoud Ahmadinejad, Mr Rouhani’s predecessor, who began the talks that eventually led to the JCPOA. But Mr Raisi’s election does complicate things.

Mr Rouhani’s government has “very little incentive” to devote its last month in office to frantic diplomacy, says Aniseh Bassiri Tabrizi of the Royal United Services Institute, a British think-tank. Any political rewards would be distant, since the next election—for Iran’s parliament (the majlis)—is not due for three years. Nor is there any guarantee that the new government will fully implement any deal it inherits, says Dr Tabrizi.

Iran’s domestic politics is not the only hurdle in the way of an agreement. “We still have serious differences that have not been bridged,” warned a senior American official speaking anonymously to reporters on June 24th. “Whether it’s the nuclear steps that Iran needs to take to come back into compliance, the sanctions relief that the US will be offering, or the sequence of steps that both sides would be taking.”

Sequencing is no longer the obstacle it once was. Both sides accept that they could return to the deal in a series of concurrent steps rather than waiting for the other to do everything first. But the other challenges remain.

Iran has said that it wants America to remove all sanctions imposed by Mr Trump. America retorts that it will only lift those covered by the terms of the JCPOA. Indeed in March the Biden administration actually imposed new sanctions on two members of the Islamic Revolutionary Guard Corps (IRGC) for human-rights abuses. It is those sorts of sanctions, “economically inconsequential but highly politically sensitive”, that are most challenging, says Henry Rome of the Eurasia Group, a consultancy. They include America’s labelling of the IRGC as a terrorist group, and sanctions against the supreme leader, Iran’s military command and Mr Raisi himself.

Then on June 30th Majid Takht Ravanchi, Iran’s ambassador to the UN, said that the country wanted “assurances that...the US will not, once again, withdraw from the JCPOA”, in order to avoid spooking potential investors. American officials say that it would be impossible to provide such certainty, not least because the JCPOA could not be turned into a binding treaty without support from two-thirds of America’s senators. Republicans, who make up half the Senate, have bitterly opposed the deal from the start. In any case, Mr Trump also showed that a president could easily walk away from even long-standing treaties. “There is no such thing as a guarantee,” said the American official, even before Mr Ravanchi’s comments, “and I think Iran knows it and we know it.”

Western countries have their own complaints. They argue that although Iran has portrayed its breaches of the deal as remedial and reversible, it has also gained valuable and permanent knowledge by, among other things, operating advanced centrifuges and manufacturing uranium metal (the solid form used in reactors or bombs, as opposed to the gaseous compound used during enrichment). The original JCPOA was supposed to defer such activity to later years, thus slowing Iran’s nuclear progress. America now wants Iran to agree to follow-on talks that would not only extend the deal’s provisions—delaying the date when Iran could legitimately install advanced centrifuges, for example—but also cover non-nuclear issues, such as Iran’s ballistic missiles and support for militant groups in the region. Mr Raisi says its missiles and support for militias are “non-negotiable”.

The impasse is especially dangerous because Iran is determined to build up its leverage not only by steadily expanding its nuclear activity, thus shrinking the time that it would take to build a bomb, but also by threatening to make its programme less transparent. In February, Iran repudiated several of the JCPOA’s tough inspection provisions, such as the installation of cameras at nuclear sites, but promptly agreed to a “temporary technical understanding” with the IAEA to preserve some access.

Those stop-gap measures were renewed twice but expired on June 24th, days after the conclusion of talks in Vienna. Iran’s government says it has yet to decide whether to extend them—and hints that it might delete the data on cameras. The intention seems to be to make America sweat, but in practice Iran is eroding trust. On July 1st Reuters, a news agency, reported that Iran had also restricted the IAEA’s access to Natanz, its main enrichment site, following suspected Israeli sabotage there in April.

For all the positive talk emanating from Vienna, there is also anxiety about how high the stakes are becoming. Mr Ulyanov, the Russian envoy, says that renewing the Iran-IAEA understanding “would...avoid uncertainties which can have unjustifiable long-lasting negative effects.” Mark Fitzpatrick, a retired American diplomat who helped lead non-proliferation policy for the State Department, puts it more bluntly: “Iran is playing with fire.”

 

لیست لغات مهم این خبر اکونومیست

  • revive
  • steadily breached
  • deal’s provisions
  • accumulating
  • proscribed
  • hurdles

 

ترجمه اخبار، مقالات و مطالب سایت اکونومیست و پیج اینستاگرام the economist در سایت اکونومیست فارسی قرار می گیرند.
همچنین لغات انگلیسی مهم و آکادمیک هر متن در انتهای ترجمه وجود دارند تا خوانندگان سایت از آنها برای تقویت رایتینگ و ریدینگ آیلتس و تافل استفاده کنند.